De omgekeerde wereld op zijn kop

 

(Foto's via Unsplash)

Ik citeer een willekeurige tweet van zaterdag 22 april 2023:

"Voor nabestaanden van gesneuvelde militairen is het pijnlijk om de vlag omgekeerd te zien hangen en daarom doen ze een beroep op hen die de duizenden vlaggen omgekeerd ophingen; laat ze op 4 en 5 mei weer wapperen zoals het hoort, rood-wit-blauw."

Dit doet mijn haren niet wapperen maar rechtovereind staan. Ik heb ook de brief gelezen van de nabestaanden van omgekomen militairen die middels deze brief verzoeken om de vlag op 4 en 5 mei te hijsen en te laten wapperen in de kleuren rood-wit-blauw. Het zal je kind, man, vrouw, broer, zus, vriend, vriendin, dienstmakker zijn die zich heeft ingezet voor jouw en mijn veiligheid. Die het leven daarvoor heeft moeten laten en die dus nooit meer zal terugkeren naar het thuisfront. Ik voel met hen mee, ik begrijp de pijn die voor altijd een krater in hun hart heeft geslagen. Ik begrijp en voel de oproep van de genoemde nabestaanden, maar ook van hen die niet genoemd zijn in de brief.

Ik begrijp ook de gevoelens van onze militairen en veteranen, die zich geraakt voelen en voelden toen een aantal maanden geleden de Nederlandse vlag verspreid over het hele land op zijn kop werd gehangen. Het woord 'pijnlijk' vind ik dan ook een understatement. Het doet tekort aan de gevoelens van velen.

De Nederlandse vlag, met haar rood-wit-blauwe kleur, ons symbool voor onafhankelijkheid, vrede, vrijheid en democratie. Vrijheid die wij heden ten dage te danken hebben aan duizenden militairen uit binnen- en buitenland door de Duitse bezetter destijds. Diep respect voor hen die voor ons streden en dat nog altijd doen. Want vrijheid is een groot goed waarover we met zijn allen moeten waken.

Waarom mijn haren recht overeind gingen staan is de manipulatie die in diverse tweets zit verwerkt. Tweets van tal van Nederlanders, waaronder ook prominenten. Want deze wijze van taalgebruik is naar mijn mening manipulatie ten top en ik zal me nader verklaren. In de eerste plaats door het gebruik van het woord 'nabestaanden'. Hiermee wordt een beroep gedaan op het empathisch vermogen van andere mensen. Iedereen is wel nabestaande van op zijn minst één persoon. Je weet hoe het voelt als je iemand in je leven moet missen die je nooit meer kunt zien, horen, aanraken of voelen. Nooit meer mee kunt huilen, lachen, gesprekken mee kan voeren en nog zoveel meer.

In de tweede plaats vind ik de bijzin 'hoe het hoort', manipulerend. Want wie bepaalt hoe het hoort? In de tijd van Michiel de Ruyter en de robuuste houten VOC-schepen hing men de Nederlandse vlag op zijn kop, als teken wanneer een schip in nood was. Om een signaal af te geven aan andere schepen. Dat was in die tijd gebruikelijk, normaal. Daarom begrijp ik ook de uiting van de boeren die nog altijd de vlag op zijn kop hebben hangen. Je zult maar een boerenbedrijf hebben, vaak van generatie op generatie overgedragen. Dag en nacht, ook in de weekenden werken om anderen te voorzien van landbouwproducten, vlees, melk etcetera etcetera. En dan de dreiging dat je je bedrijf moet sluiten, de dreiging dat je uitgekocht wordt, na alle jaren van bloed, zweet en tranen zou dat het eindresultaat moeten zijn van al jouw inspanningen en harde werken. En niet alleen dat van jou, maar ook van jouw naasten. Voor hen is de omgekeerde vlag nog altijd een noodsignaal.

Wat ik niet begrijp uit de begeleidende brief is het statement dat 'Den Haag uw vlag gezien en gehoord heeft'. Met de enorme verkiezingswinst van de Boer Burger Beweging (BBB) wil dat nog niet zeggen dat heel Den Haag de noodkreten van de boeren hebben gezien en gehoord. In tegendeel. Niet alleen als je het mij vraagt, maar ook als je het zou vragen aan de boeren die niet op BBB hebben gestemd maar op een andere partij. Ik vraag me af waarom deze zin geplaatst is. Het voegt mijns inziens niets toe aan de oproep van de nabestaanden van omgekomen militairen. De oproep zou krachtiger zijn geweest als deze zin weggelaten zou zijn. Zowel de begeleidende brief als de tweets hadden naar mijn mening dan ook anders geformuleerd moeten worden.

"Voor veteranen, militairen en ook nabestaanden van gesneuvelde militairen is het pijnlijk om de Nederlandse vlag omgekeerd te zien hangen. Daarom de oproep om duizenden vlaggen op 4 en 5 mei te laten wapperen in rood-wit-blauw."

Dan zou het een open oproep zijn geweest; vrij van manipulatie. Wie in vrede wil leven met anderen manipuleert niet. Wie onafhankelijkheid hoog in het vaandel heeft staan laat de ander vrij in zijn keuzes. In een democratie hoort vrijheid thuis. Vrijheid in alle opzichten, zolang we respectvol met elkaar omgaan. Vrijheid in uitingen, leven en laten leven. Vrijheid in denken en de vrijheid om te mogen verschillen van mening met de ander. Vanuit liefde voor de ander en alles wat groeit en bloeit. Belangrijker is denk ik om twee minuten stilte te houden op 4 mei. Ongeacht hoe je de vlag ophangt en of je deze wel of niet ophangt. Die twee minuten kunnen het verschil maken. Om daadwerkelijk stil te staan bij de Nationale Dodenherdenking. Misschien ook om eens stil te staan bij alle (oud)militairen en veteranen die wat mij betreft nog veel meer aandacht en lof verdienen dan zij nu ontvangen. En om daadwerkelijk te luisteren naar de ander. Niet alleen naar de nabestaanden en de boeren, maar naar elkaar. Heel misschien komen we dan nader tot elkaar in deze samenleving en mogelijk leidt dat ertoe om de daadwerkelijke inhoud van de betekenis van het leven in een democratie terug te krijgen, want die is voor velen ver te zoeken. Stilstaan bij dingen is altijd goed, niet alleen op een regenachtige zaterdag of zondag in april, maar op alle dagen. Dat is mijn gedachte en vrij denken maakt ook deel uit van het leven in een democratie. Voor mijn gevoel leven we in een omgekeerde wereld op zijn kop.