Live bij Radio Albrandswaard 107.1 FM

Zondag 23 januari 2022 ben ik vanaf 11 uur live te gast bij Radio Albrandswaard.
Niet alleen om te spreken over mijn nominatie voor de Vrouw in de Media Award 2021, regio Zuid-Holland, maar we gaan het onder andere hebben over victim blaming. 

Afgelopen week heb ik al even telefonisch contact gehad met Kees Spronk, de radiomaker die mij gaat interviewen voor het programma Goedemorgen Albrandswaard. Want dat machtsmisbruik, intimidatie en victim blaming moeten stoppen is duidelijk. Temeer als je bedenkt hoe heel Nederland op zijn kop staat na het naar buiten komen van misstanden bij het programma The Voice of Holland. 

Waar ik me over verbaas is dat dit nu pas naar buiten komt. Na de hele #metoo-affaire in de VS, het grootschalige misbruiksyndicaat van Jeffrey Epstein ... denken sommige mensen werkelijk nog dat dit alleen in de VS gebeurt? Het gebeurt hier in Nederland evengoed, net als in de rest van de wereld. Niet alleen in de TV-wereld, ook bij zowel kleine als de grotere bedrijven. Het schijnt bij sommige bedrijven heel normaal te zijn dat iedereen het met iedereen doet, zich helemaal uitleeft tijdens of na een feestje en op maandagmorgen gewoon weer aan het werk gaat. Alsof er niks is gebeurd. 

Nu zijn de spotlights gericht op 'The Voice Gate'. Wat mij stoort is dat mensen soms uitingen doen als deze: "Als het nou om één slachtoffer zou gaan, maarja, het zijn er meerdere ...". Ook al zou het maar om één slachtoffer gaan, zou het dan minder erg zijn? Elk slachtoffer is een slachtoffer. Het is aan een rechter om  uitspraak te doen of er sprake is geweest van een strafbaar feit. Het verschrikkelijke vind ik dat er bewijsmateriaal moet zijn.  

Voor een slachtoffer is het heel moeilijk om zich uit te spreken, laat staan hoe moeilijk het is om aangifte te doen. Wéér door dat hele proces heen, praten over wat je is overkomen, vaak nog middenin een trauma. Mensen die pas toekomen aan verwerking als alles achter de rug is. Hopelijk, want het herstellen van seksuele intimidatie is zwaar. Altijd gaat dat gepaard met geestelijke manipulatie. Is deze niet afkomstig van de manipulator zelf, dan is het wel van de omgeving.

Juist daarom is victim blaming zo afschuwwekkend, zo pijnlijk en verwarrend, dat is niet in een paar woorden uit te drukken. 

Ik kan me goed voorstellen dat als een vriend (of vriendin) van jou beschuldigd wordt van (seksueel) misbruik en intimidatie, dat je geneigd bent om te zeggen dat je het bijna niet kunt geloven. Je wilt het misschien ook niet geloven, omdat diegene jou dierbaar is. Het makkelijkst is dan inderdaad door te zeggen dat je het niet kunt geloven en meeleven met jouw dierbare. Wegkijken is ook een vak. 

Iemand vroeg mij via een persoonlijk bericht wat mijn redenen zijn om me in te zetten tegen victim blaming. Diegene heeft waarschijnlijk mijn boek Sextortion Op het spoor nog niet gelezen. Het is één van de hoofdpersonen in mijn boek postuum overkomen en mijzelf ook. Nog voor het schrijven, tijdens en ook na het uitkomen van mijn boek.

"Waarom heb je niks gezegd? Waarom heb je het mij niet verteld?"
Enig idee hoe moeilijk het is als je zelf nog zo confuus bent over hetgeen jou is overkomen? Je schaamt je, je voelt je bedrogen, misbruikt, gebruikt en vernederd. Dat moet je eerst zelf kunnen handelen voordat je er met anderen over kunt praten. 

Ter illustratie zal ik je wat laten zien. Dingen die niet in mijn boek staan.

 

De persoon die mij dit gestuurd heeft wilde destijds ook niks weten. Het was te heftig, te zwaar. Dat heb ik deze persoon nooit kwalijk genomen. Ik heb altijd gezegd dat als deze persoon bewijzen wilde zien, dat mijn deur altijd open zou blijven staan. Bewijzen doorsturen? Nee, dat hoefde niet, het werd deze persoon allemaal te veel. Dat begreep ik toen en dat doe ik nu nog steeds. 

Deze berichten zijn afkomstig van iemand die aanwezig is geweest tijdens de reconstructie die door de politie was georganiseerd. Op mijn verzoek, omdat er nog zoveel onduidelijk was. Deze persoon heeft dezelfde uitleg als ik gekregen, dezelfde informatie gekregen. Dat er sprake was van sextortion, dat één van de hoofdpersonen op zoek was naar seks met een transgender persoon. 

De rechtbankzitting? Daar was deze persoon niet bij. Onder andere omdat het te veel zou worden en te ver weg. Ook daar heb ik altijd begrip voor gehad. Deze persoon heeft wel destijds direct de uitspraak van de rechtbank gehoord en later ook toegezonden gekregen. Wat nou leugens? 

Vervolgens krijg je dus jaren later apps dat je een leugenaar bent, dat je je eigen waarheid hebt. En zelfs dat je een slechte moeder bent. Een stuk in de krant zetten? De media komt soms vanzelf op je af als je een boek uitbrengt dat gebaseerd is op een grotendeels waargebeurd verhaal met zo'n beladen titel. En dan nog besluit een redactie of een artikel wel of niet geplaatst wordt. 

En het manipuleren ... 'online zie ik'. 

Wat moet je met zoveel agressie en gebrek aan fatsoen? Niks, ik kan er niks mee. 

En dan een andere persoon die mij verkapt uitmaakte voor 'h**r'. Die insinueerde dat ik niet van de hoofdpersoon uit mijn boek zou hebben gehouden, dat ik om andere redenen bij hem bleef dan liefde. In de wetenschap van veel dingen die ik tijdens zijn leven allemaal heb gedaan om de hoofdpersoon uit mijn boek te helpen en te steunen. Hoe durf je? Ik heb die persoon verzocht mijn huis te verlaten. Je kunt veel tegen me zeggen, maar ik laat me niet voor leugenaar of h**r uitmaken in mijn eigen huis. Dat heb ik ook op een nette manier kenbaar gemaakt. Excuses? Nee, in plaats daarvan ben ik zwart gemaakt bij diverse mensen. 

En dan neprecensies plaatsen op bol. Gelukkig kan dat tegenwoordig niet meer. Je moet een artikel daadwerkelijk gekocht hebben via deze website om een review achter te kunnen laten. Hoe ver kun je zinken? In elk geval zo ver dat ik mijn grenzen stel, omdat ik sindsdien de deur gesloten houd voor deze persoon c.q. personen. En je kunt ook stijgen. Mijn boek staat op de longlist voor The Indie Awards.

Ook ik ben slachtoffer geweest van emotionele chantage, gaslighting en manipulatie. Het misbruik dat van me is gemaakt is ongekend. De victim blaming is voor mij een teken van zwakte van de ander, onnadenkendheid en het is  wegkijken van de werkelijkheid.  

Ik plaats het in dit blog, omdat ik me heel goed voor kan stellen en in kan leven in de gevoelens van alle slachtoffers van misbruik. Het is alsof je nog eens een extra trap na krijgt, een klap in je gezicht en een dolk in je rug. En dat, terwijl je er niks aan kunt doen dat je slachtoffer bent geworden. Daarom komt het onderwerp victim blaming ook aan bod in mijn boek.

Victim blaming moet stoppen. En je hoeft je als slachtoffer niet te verantwoorden tegenover degenen die dat toepassen. De daders zijn degenen die zich moeten verantwoorden. En de omgeving moet verantwoording nemen voor het eigen gedrag in plaats van de verontwaardiging en de eigen pijn te projecteren op een slachtoffer. Want dat is het.

Aan de onwetendheid over de gevolgen van victim blaming kunnen we wel wat doen. Blijf oordeelvrij. Steun een slachtoffer. Biedt een luisterend oor en zorg dat het slachtoffer zich gehoord voelt. Erken de pijn en kijk niet weg. 

En mijn boek? Het verhaal kent eigenlijk alleen maar verliezers. Slachtoffer worden is iets dat je overkomt. Slachtoffer blijven is een eigen keuze, maar helaas is dat niet iedereen gegeven. Dat heeft ook te maken met de veerkracht van het brein. Mijn eigen veerkracht was groot, ik ben van overleven naar leven gegaan. 

En daarom spreek ik. Ik ben niet bang meer om te spreken over wat mij is overkomen. Ik hoop daarmee zaken uit de taboesfeer te halen en vooral een inspiratiebron te kunnen zijn voor anderen. Al is het maar voor één slachtoffer. Elk slachtoffer, van welke misdaad dan ook is er één te veel.

Daarom ben ik zo dankbaar voor de nominatie voor de Vrouw in de Media Award 2021, regio Zuid-Holland. Een initiatief van Mediaplatform VIDM en sprekersbureau ZijSpreekt. Om redacties aan te moedigen vaker vrouwelijke rolmodellen aan het woord te laten in de media. Van alle sprekers in de media is slechts 26% vrouw. En het percentage dat spreekt over geweld en cybercrime is het kleinst van die 26%. Dus, als jij wilt dat ik me nog meer kan inzetten voor het grotere geheel, voor slachtoffers van manipulatie, zowel op de werkvloer als in privé-situaties als partnergeweld, stem dan op mij via deze link.

Copyright foto: Van Zandt