Feestje!

 

Feestjes? Ik was zo iemand die altijd het licht uitdeed als er ergens een feestje was. Dansen, karaoke, entertainen, plezier hebben.

Geen wonder dat ik toen ik de kans kreeg op mijn 19e vertrok naar Calella in Spanje. (Foto 1991.) Ik zou mijn hart vasthouden als ik een dochter had die dat even in haar eentje besluit, maar ik liep nooit in zeven sloten tegelijk, dus ik ging. En ik ging ervoor!
Promotiewerk doen, menukaarten vertaald naar het Nederlands en ik hielp af en toe in Beach Boys Club, als de toko weer bomvol met vooral Engelsen zat. Wat een tijden waren dat!

Eenmaal weer terug in Renesse bleef ik in de horeca werken. Dat deed bijna iedereen daar. 'Ons kent ons', en als je alleen ergens naartoe ging, kwam je altijd wel een bekende tegen. Dat was het leuke van het wonen in Zeeland. Voorheen uit school ging je naar de strandtent en huiswerk maakte ik niet, ik leerde wel in de klas.

's Avons ging je of een terrasje pakken, daarna de disco in en soms nog even naar Rotterdam om te stappen, want daar was alles tot 6 uur 's ochtends open. Of je werkte en ging daarna nog even op pad, gezelligheid opzoeken. Ik was altijd wel ergens te vinden. (Foto 1992.)

Verjaardagen? Die vierde mijn moeder uitgebreid voor ons. "Als je het voor je eigen kinderen later ook maar doet!", zei ze dan. Mijn moeder vond altijd wel een reden om een feestje te organiseren. Diploma of rijbewijs behaald, jarig, een nieuwe tuin of een geschilderd huis .... (Foto 1993).

Ik doe hetzelfde. Ik organiseer graag. Voor mijn zoon, voor anderen, verrassen en regelen. Voor mezelf heb ik het slechts één keer gedaan. Toen ik 40 werd. Destijds manlief had er geen seconde over nagedacht om ook eens iets voor mij te organiseren. Geen probleem, geen verwijt, ik heb zelf maar een knalfeest geregeld. En dat werd het. De grootste knaller was dat ik compleet uit mijn jurk scheurde toen ik weer eens mijn Cindy Lauper Playback-act deed. "Girls just want to have fun." Tja, moet je maar niet van de bank afspringen toch? Het was geslaagd, dat zeker!

Nu tien jaar verder, maar het schrijven gaat vandaag nog even door.
Wil je mijn blogs vaker lezen? Over meer serieuze dingen? Vul dan het contactformulier in op deze website!