Aanbieding: collectie!

 

Ik heb een collectie voor je in de aanbieding!
Alleen wat serieuze shit dan dinky-toys.

Een collectie met onnadenkende of ronduit domme uitspraken die mensen kunnen doen als je net een dierbare bent verloren.

Een greep uit de collectie:

"Oh dus het was zelfmoord? Ja, maar dan wilde ze het zelf."
(Alsof dat het verdriet verzacht!)

"Ach meid je bent nog jong."
(Dus? Waar slaat dat nou op?)

"Was ze al oud?"
(Doet leeftijd ertoe als je van iemand houdt??)

"Je hebt gelukkig nog een kind."
(Alsof dat het verlies van een ander kind minder erg maakt?!)

"Ik weet wat het is, de moeder van mijn vriendin is ook pas overleden, zij was ziek."
(Je weet dus helemaal niet wat het is als iemand een dierbare door suïcide is verloren!)

"Hoe zag hij eruit?"
"Ik heb hem niet meer kunnen zien."
(Hoe interessant is het voor een ander om te zien hoe een slachtoffer van een treinongeval eruit zag?)

"Wel fijn dat er een afscheidsbrief was."
"Er was geen afscheidsbrief."
(Verdiep je eerst in zaken voordat je zomaar dingen overneemt van anderen!)

"Bedrijf X. Bel ik gelegen?"
"Niet zo, mijn partner is een paar dagen geleden overleden."
"Gecondoleerd. Ik bel omdat ik een hele mooie aanbieding voor u heb."
"Sorry daar staat mijn hoofd niet naar."
"Zal ik dan volgende week terugbellen?"
(Domme doos, volgende week staat mijn hoofd daar ook niet naar!)

2 maanden na dato:
"Gaat het weer een beetje met je?"
"Het gaat."
"Ja, het leven gaat toch verder hè?'
(Dat weet ik ook wel, heb je niks beters te vertellen?)

3 maanden na dato:
"Hoe is het nou met je?"
"Ik houd me staande."
"Ik snap het. Nou bij ons is het ook wat ... bladiebladiebla over de verbouwing."
"Ga je nog wat leuks doen met de kerst?"
"Ik kom de dagen wel door."
"Wij gaan eerste kerstdag lekker sdfjdl;fj en de tweede df;lkdj;dl."
"Veel plezier vast!"
"Ja, jij ook fijne dagen hè?"
(Vraag het dan niet als je alleen maar over jezelf wilt praten!)

Of wat te denken van de mensen die wegkijken, die spontaan de andere kant opkijken als ze je aan zien komen op straat? Of hen die maar niet meer tegen je praten. Eén suïcide gaat dan nog wel, maar drie?
"Dan zal er met haar ook wel wat mis zijn."
(Alsof het aan mij ligt, er is een boek, 'Gij zult niet oordelen', staat erin!)

Geen zorgen hoor! Ik heb een methode ontdekt voor mezelf om om te leren gaan met heel ingrijpende levensgebeurtenissen. De dood, vooral de plotselinge dood door suïcide hoort daar ook bij. FEACH® heb ik het genoemd. 
Niet alleen met zulke pijnlijke zaken om leren gaan, maar ook om te dealen met de omgeving. Ook al bedoelen mensen het soms goed. Het is vaak onwetendheid of gewoonweg domheid. Maar dat kan je wel onnodig kwetsen. Zeker als je leven even stilstaat. 

De kunst is om sommige dingen gewoon naast je neer te leggen zonder boosheid en te kijken naar de mensen die jou daadwerkelijk steunen en die kracht geven. Ieder op hun eigen manier. Dat is belangrijk. Al die anderen zijn 'passanten', 'voorbijgangers'. Het gaat om de 'blijvers'. En de 'nieuwkomers', want die zijn er ook, in elke collectie.

Houd je van boeken? Ik heb een heel mooi boek voor je geschreven:
Sextortion Op het spoor, te bestellen via deze link.