I love Fred

 

Wist je dat ik mijn leven lang al een tic heb? Niet één maar meerdere!
Die heb ik overgenomen van mijn moeder (pedicure), zij weer van haar vader (directeur van een schoenenfabriek) en hij weer van zijn schoonvader (de voormalige directeur van diezelfde schoenenfabriek). De fabriek die er allang niet meer staat, maar waar de Jagilstraat in Gilze (Noord-Brabant) naar is vernoemd.

Ik had een schat van een moeder, maar oh wee als ik de deur uit wilde gaan en mijn schoenen waren niet gepoetst. "Je haar en je schoenen, dat is het eerste waar andere mensen naar kijken, die eerste indruk moet goed zijn!" Of mijn moeder gelijk had weet ik niet, maar die tic heb ik van haar overgenomen. En toegegeven, schoenen poetsen is helemaal niet erg, het is zo gebeurd en het is voor het behoud van het leer alleen maar goed. 

Een andere tic is dat schoenen degelijk moéten zijn. Goed materiaal, ademend, ze moeten steun geven en comfortabel zitten. Niet verwonderlijk dus dat bijna al mijn schoenen hieraan voldoen en van natuurleer zijn. Ja, al mijn schoenen, want ik heb een driedeurskast waarin al mijn schoenen in dozen staan. Overzichtelijk, gesorteerd op kleur en op model (ook zo'n tic). En dan bijna allemaal met hakken eronder, behalve de laarzen die tot mijn 'honden-outfit' behoren. Wandelen is fantastisch, maar zeg nu zelf? Een vrouw op hoge hakken met een bouvier naast zich door de polder ... dat gaat hem niet worden. 

Diezelfde vrouw loopt veel en nou wil ze ook nog eens gaan spreken op een podium. Spreken om te vertellen over haar boek, met als doel om andere mensen te helpen. Ik trok onlangs mijn driedeurs open en het spreekwoord "Nooit oude schoenen weggooien voordat je nieuwe hebt", gonsde door mijn hoofd. Eén paar van mijn bruine laarzen moest eigenlijk vervangen worden. Het duurde nog even voordat ik zover was, want ik wilde de nieuwe collectie afwachten (ook zo'n tic) van Shabbies Amsterdam. Dat is het voordeel van jezelf abonneren op een nieuwsbrief, dan ben je als eerste op de hoogte over nieuwe collecties. Levensgevaarlijk voor schoenenfreaks zoals ik, maar ik waag me er vrijwillig aan. 

Als een kind zo blij was ik toen mijn pakketje al binnen 24 uur werd bezorgd en ik het prachtige bruine natuurleer zag van de Shabbies laarzen in de doos. De blijdschap werd nog groter toen ik ze aantrok. Ze pasten! Ongelofelijk hoe je als vrouw van dik in de 40 blij kunt zijn met een paar nieuwe laarzen, maar ik ben het! Zo blij, ze lopen zo lekker dat ik die oude laarzen aan een goed doel heb geschonken. "Mm", dacht ik bij het verwijderen van de grote doos uit mijn kast "er is nu ruimte voor nog een paar!" Ik verschuil me maar achter het feit dat ik altijd in mogelijkheden en kansen denk, want dat was voor mij het ultieme moment om te besluiten nog een paar te bestellen. Shabbies, zwarte, met hoge hak, van schitterend natuurleer, collectie 2020/2021. 
Wat ben ik Fred de la Bretoniere® eeuwig dankbaar voor zijn ontwerpen.

En mocht je een blonde vrouw zien lopen met een bouvier in het straatbeeld, dan zijn dat niet mijn polderlaarzen, maar mijn nieuwe Shabbies waar ik uren op kan lopen zonder klachten. In zwart of bruin, maar uiteraard altijd glimmend door het poetsen!

(Met dank aan Fred de la Bretoniere® voor het mogen gebruiken van de naamsvermelding Shabbies in dit blog)