Jojanneke en de sextortiontapes

 

Op woensdag 3 september 2025 startte de vierdelige documentaire 'Jojanneke en de sextortiontapes'. Presentator Jojanneke van den Berge duikt in de wereld van online afpersing. Om te laten zien wat sextortion doet met slachtoffers, de mensen om hen heen en nabestaanden.

Ik wist dit al een tijdje, want toen de EO mij vorig jaar benaderde of ik mee wilde werken aan de documentaire, hoefde ik daar niet over na te denken. Als nabestaande en als auteur van het boek Sextortion Op het spoor, weet ik hoe gruwelijk deze vorm van online afpersing is. 

Destijds in 2016, werd sextortion nog een 'fenomeen' genoemd en schreef ik 'victim blaming' cursief in mijn boek. Inmiddels is het wereldwijd een steeds groter wordend probleem. Dat voorzag ik al aan het stijgend aantal krantenkoppen over slachtoffers van sextortion. En daarom heb ik toen ik alles verwerkt had uiteindelijk mijn boek uitgebracht. Zwijgen was niet langer een optie. Ik ben gaan spreken en dat doe ik nog steeds, want elk slachtoffer is er één te veel en ik kan mensen niet genoeg waarschuwen hiervoor. 

Opdat er meer bewustwording komt. Niet alleen over sextortion, maar ook zodat er meer aandacht komt voor het onderwerp victim blaming. Want dat signaleer ik maar al te vaak. Het overkomt zelfs mij nog, als ik weer eens in de media verschijn met een interview. Al lees ik de reacties niet, dat vertellen vrienden en vriendinnen me dan. Want hey, ik heb meer te doen dan de onnodig kwetsende, domme, empathieloze en onnadenkende opmerkingen te lezen die mensen soms plaatsen. 'Lees  eerst even mijn boek voordat je oordeelt', denk ik dan. Maar schijnbaar zijn er ook altijd mensen die het voor je opnemen en die de ander aanspreken op diens victim blaming. Dat is attent en te waarderen; het betekent dat we langzaamaan steeds meer bewustwording creëren. Niemand vraagt erom slachtoffer te worden, het overkomt je. 

Maar als het je overkomt, is het leed vaak niet te overzien. De gevolgen voor slachtoffers zijn immens en laten een diep donkere impact na op hun leven. Of niet, want sommige slachtoffers besluiten hun leven te beëindigen. Uit schaamte, uit paniek, omdat zij geen andere uitweg zien. Zo allesverwoestend kan sextortion zijn. En zij die overlever zijn, leven in angst en/of kampen soms lange tijd met gedachten aan zelfdoding. Daarom waarschuw ik ook altijd, dat als je suïcidale gedachten hebt, dat je erover moet praten en contact op moet nemen met de hulplijnen*. 

Diep respect voel ik voor alle deelnemers aan het programma. En medeleven, zowel voor alle slachtoffers als hun naasten en nabestaanden. 

Mijn boek is gefingeerd geschreven. Onder andere om anderen te beschermen. Eén van hen is mijn zoon Beau, die op dat moment veertien was. Toen ik volop in mijn schrijfproces zat vroeg ik hem of hij vermeld wilde worden in het boek. Dat wilde hij absoluut niet. Dus 'hoofdpersoon Liv' in het boek houdt wel van kinderen, maar vooral van die van anderen. 

Verrast was ik dan ook toen ik Beau vorig jaar vertelde dat de EO met mij contact had gezocht en dat hij aangaf ook graag mee te willen werken aan de documentaire. Om bij te dragen aan de maatschappij en om zijn ervaringen toe te lichten. Om zijn gemis en verdriet te uiten over wat hem is overkomen toen hij elf was en zijn bonuspapa plotseling overleed. Nog meer verrast was ik toen ik hoorde dat de redactie het een geweldige aanvulling vond op het programma. 

Ik ben de redactie, Jojanneke en de hele crew dankbaar voor de mooie samenwerking. En voor het regelen van vervoer voor ons, want dat is met reuma een probleem, maar voor de EO was het geen enkel probleem. En terwijl we bezig waren met de opnamen, zowel in ons dorp 's-Gravendeel als daarbuiten, voelde ik een stukje trots. Trots op mijn kind, die veel te vroeg volwassen is geworden door alles wat we hebben moeten doorstaan, maar die mijn kernboodschap goed heeft begrepen: een bijdrage leveren aan de maatschappij vanuit je hart. Omdat je voelt dat je dat moet doen en omdat je weet dat het klopt.

En het is logisch dat er van twee opnamedagen weinig beeldmateriaal overblijft, want we hebben met Jojanneke uitgebreid gesproken over victim blaming, de daders en vergeving. "Vergeving is alles", is één van mijn lijfspreuken. Waarom dat zo is lees je in mijn boek. 

Daarnaast dankbaar dat de lokale krant Het Kompas (editie Hoeksche Waard) ook aandacht besteedde aan onze deelname. Je kunt het artikel hierover teruglezen via deze link.

Mocht je de uitzending van 3 september gemist hebben, je kunt alle afleveringen terugkijken. En op woensdag 10 september gaan wij weer kijken om 21.15 uur bij de EO op NPO3. Samen, Beau en ik, want iemand van de redactie noemde ons gekscherend 'de tandem'. Alle afleveringen zijn overigens nu al te bekijken via NPO Start. Ik waarschuw je, het zijn aangrijpende levensgebeurtenissen.

En ik? Ik blijf spreken, ik blijf mijn verhaal delen. Elk slachtoffer, elke zelfdoding is er één te veel. Volgende week start de Week van de Suïcidepreventie en dan besteed ik uiteraard veel aandacht aan deze maatschappelijk belangrijke thema's. Het is mij gelukt om alles te verwerken en dat gun ik elk ander mens. Alleen door te blijven spreken creëren we samen meer bewustwording, begrip en verbinding.

Voor meer informatie, verwijs ik je graag naar de volgende links:

💓 Mijn werk
🎤 Mijn Mooie Mensen® Podcast
📘 Mijn boek Sextortion Op het spoor
📰 Mijn nieuwsbrief (die niet elke week verschijnt)
💬 Contact met mij als spreker of voor hulp en ondersteuning bij vertrouwelijke kwesties
🆇 Mijn account op X (op persoonlijke titel)

🙆 Instagram
👉 Als je waardeert wat ik maak en je kunt het missen ... deze link

(* Via de chat is 113 Zelfmoordpreventie 24/7 bereikbaar, of je kunt bellen met 0800-0113 of bel 113.)

(© Fotograaf: Marcel Koch | Koch Productions)
(© Coverfoto boek: Stefan Witte)