Soms lees ik een tekst en dan zie ik direct dat deze niet geschreven is door een mens. Nou ja, misschien wel geschreven door iemand, maar dan met behulp van 'iets' dat vooral goed is in gladstrijken en stelen.
Steeds meer teksten voelen als kopieën van kopieën. Mooie woorden met zinnen die keurig klinken, maar die op mij overkomen als een hoop blabla. Met een hoog copycatgehalte. Alsof iedereen ineens dezelfde digitale deodorant gebruikt.
(Tekst gaat verder onder de foto)
Eric Bakker |©Rosalie Koppendraaier
Maar dat terzijde, want in aflevering 115 van de Mooie Mensen® podcast sprak ik met auteur Eric Bakker MBA MRICS. We spraken onder andere over dat gemis aan echtheid, het ontbreken van de authenticiteit. Over hoe vaak mensen zeggen dat ze contact houden en dat het daarbij blijft. Blijkbaar klinkt dat heel vriendelijk en makkelijk. Of is het dat ook? Want ik schat in dat het voor mensen eenvoudiger is om dat te zeggen, dan hetgeen ze daadwerkelijk bedoelen. Zeg gewoon: “Ik vond het fijn om je te spreken”. PUNT. Zonder belofte en zonder verwachtingen.
En ja, ook ik moet nog zo’n 50 beloften inlossen. Mensen die ik voor het reumatijdperk uit heb genodigd om in mijn podcast te gast te zijn. Ben jij één van die mensen? Geen zorgen, ik neem écht nog wel contact met je op, maar gezondheid gaat voor. En als mensen mij vragen hoe het met mijn reuma gaat, dan antwoord ik steevast “hetzelfde”. Ik houd het bewust kort, want reuma is rauw, gruwelijk en grillig. De lange versie zal ik je nu besparen, want dat vind ik op dit moment weinig inspiratievol.
Des te leuker dat een vriendin me spontaan uitnodigde om te gaan lunchen. Kwestie van business en pleasure combineren. En dan denk ik bij mezelf: ‘Wat zijn er toch mooie mensen op deze wereld!’. Dus dankjewel lieve C., ook al wilde je niet op de foto.
(Tekst gaat verder onder de foto)
(Tekst gaat verder onder de foto)
Als vertrouwenspersoon en rouwcoach ontmoet ik mensen die iets kwijt willen. Vaak zit er leed en verdriet achter die verhalen. Als schrijver, spreker en auteur blijf ik me daarover uitspreken. Of het nu gaat over sextortion, victim blaming, manipulatie, narcisme, reuma of de (zelfverkozen) dood. Niet de meest leuke onderwerpen, maar het blijft nodig.
Daarom ben ik dankbaar dat ik het eindelijk wereldkundig mag maken dat ik over een tijdje te zien zal zijn in een gloednieuwe documentaire. Als ik zeg ‘Jojanneke’, moet ik dan werkelijk uitleggen dat ik het heb over presentator Jojanneke van den Berge? Die van ‘Jojanneke in de prostitutie’, ‘Jojanneke uit de prostitutie en ‘Jojanneke en de jeugdzorgtapes’?
Wel, vanaf woensdag 3 september 2025 start de vierdelige documentaire ‘Jojanneke en de sextortiontapes’. Daarin onderzoekt zij de impact, de gevolgen en de risico’s van het ongewenst verspreiden van intieme beelden of het dreigen daarmee. Deze is wekelijks te zien om 21.15 uur op NPO 3 bij de EO. En hoe weet ik dat? Als je kijkt naar onderstaande foto en je weet dat ik de auteur ben van Sextortion Op het spoor, dan kan ik alleen maar zeggen: Save the date! En mocht je twijfelen, bekijk hier dan alvast de trailer.
(Tekst gaat verder onder de foto)
(Tekst gaat verder onder de foto)
(Jojanneke en ik in gesprek)
Ik blijf schrijven en spreken, oprecht en vanuit mijn hart. Niet alleen op radio of TV, maar ook via YouTube, alle grote luisterkanalen, LinkedIn, X en zelfs op het plaatjesplatform Instagram. Soms ook luchtige plaatjes. Om even te relativeren. Want het leven komt zoals het komt, alleen is het aan jou hoe je er kleur aan geeft. En ik? Ik doe dat op mijn geheel eigen wijze. Of moet ik zeggen: “eigen-wijze”?
(Tekst gaat verder onder het plaatje)
👉 Volg je mijn nieuwsbrieven nog niet? Ga ze volgen!
👉 Weet je iemand voor wie mijn creaties interessant kunnen zijn? Voel je vrij om deze nieuwsbrief te delen!
Een reactie posten