‘Veilig, iedereen en altijd’, is dit jaar het thema van ‘Orange the World’. De wereldwijde campagne om geweld tegen meisjes en vrouwen tegen te gaan. Deze duurt van 25 november (de Internationale dag tegen geweld tegen vrouwen) tot en met 10 december 2024 (de Internationale Mensenrechtendag). Geweld overkomt niet alleen meisjes en vrouwen; het kan iedereen overkomen. Op straat, werk, binnen een vereniging, sportclub of op school.
Ik ben per definitie tegen geweld. Wie in vrede kan leven met zichzelf, kan dat ook met anderen. Geweld hoort nergens thuis, tegen niemand. Niet alleen vrouwen en meisjes worden slachtoffer van geweld, ook mannen, maar omdat de campagne van Orange the World zich richt om geweld tegen vrouwen en meisjes tegen te gaan, kan ik niet anders dan daar aandacht voor vragen. Daarom even wat cijfers op een rijtje.
Wist je dat:
- 73% van de vrouwen in Nederland seksuele intimidatie heeft meegemaakt?
(Bron: atria.nl) - Eén op de vijf vrouwen in Nederland te maken krijgt met partnergeweld?
(Bron: wodc) - 53% van de vrouwen en 19% van de mannen in Nederland te maken krijgt met seksueel grensoverschrijdend gedrag?
(Bron: Rutgers.nl) - Eén op de drie vrouwen wereldwijd te maken heeft met fysiek,psychisch en/of seksueel geweld?
(Bron: Who.int) - Er in Nederland elke 8 dagen een vrouw sterft door geweld?
(Bron: Atria.nl)
(tekst gaat verder onder de foto)
“Als ik het had
geweten had ik de politie gebeld”, een veelgehoorde opmerking achteraf. Zo één
uit de put waarin het kalf is verdronken, terwijl de Hoeksche Waard een
prachtige gemeente is om in te wonen. Waarin innovatieve landbouw, ondernemers
en burgers goed samengaan, omgeven door
kreken en water. Met veertien dorpen waarbinnen het veelal een ons kent ons is.
Ondanks dat, schuilt geweld achter sommige voordeuren en op bepaalde plaatsen. Bijvoorbeeld
mishandeling, seksuele intimidate, pesten en zelfs femicide (vrouwenmoord).
Ik hoor het regelmatig, zowel binnen als buiten de Hoeksche Waard. Niet alleen als rouwcoach, maar ook als registervertrouwenspersoon. In mijn werk ondersteun ik mannen en vrouwen die te maken hebben met huiselijk geweld. De verhalen zijn schrijnend, soms angstaanjagend. Alle betrokkenen, zowel vrouwen, mannen als kinderen zijn veelal allemaal verliezers in zulke situaties. Ik weet het. Ooit was ik zelf slachtoffer van psychisch geweld door een partner. Die op zijn beurt weer slachtoffer is geworden van sextortion, een gruwelijke vorm van cybercrime. Het is mij op eigen houtje gelukt om te herstellen en dat is één van de redenen dat ik niet alleen rouwcoach ben geworden, maar ook vertrouwenspersoon. Dat is waar mijn boek over gaat. Zo is er uit iets heel zwartgalligs iets goeds uit voortgekomen, waardoor ik nu in staat ben om anderen te helpen. Ook aan hen die slachtoffer zijn geworden van sextortion of andere vormen van seksueel cybergeweld.
Als rouwcoach doe ik dat door een luisterend oor te bieden en mogelijke oplossingen aan te dragen. Oplossingen die voor een slachtoffer kunnen leiden tot het ontsnappen aan deze meedogenloze vormen van geweld. En uiteindelijk de weg van de geleidelijkheid kunnen bewandelen naar herstel. Weer zingeving terug te kunnen vinden in hun bestaan. Als rouwcoach en vertrouwenspersoon ben ik niet alleen de oren, maar ook de ogen van de maatschappij. En die moet echt veiliger worden.
(tekst gaat verder onder de foto)
Want Geweld achter de voordeur komt overal voor en binnen alle lagen van de bevolking. Dan moet je denken aan geweld tussen de relatie en de pleger daarvan. Dat kan zowel binnenshuis als buitenshuis plaatsvinden en in verschillende vormen. Van ouderenmishandeling, kindermishandeling, (ex)partnergeweld, vernieling van eigendommen, bedreiging en intimidatie. Wereldwijd sterven 137 vrouwen door geweld van een (ex)partner, in Nederland zijn dat er tien. Dat is slechts een schatting van de VN, want het aantal slachtoffers is hoger.
Eén op de drie
kinderen groeit op in een gezin waar geweld voorkomt (Bron: Movisie).
Dat kan fysiek en/of geestelijk zijn, met alleen al verstrekkende gevolgen voor
de ontwikkeling en toekomst van het kind. Exacte cijfers? Die zijn er niet
omdat slachtoffers er niet over durven te praten.
Hoe kun je een slachtoffer van huiselijk geweld herkennen? Dat is lastig, want
elk Hoeksche Waardse huisje heeft zijn kruisje en overal is wel eens ruzie. Toch
kunnen er signalen zijn die erop duiden
dat er iets mis is. Zo kan een kind bijvoorbeeld ‘ineens’ vervelend worden op
straat of op school. Een slachtoffer is goed in het bedenken van excuses voor
blauwe plekken of schrammen. Hoezo draagt iemand een trui of een shirt met
lange mouwen terwijl het
kortebroekenweer is? ‘Gestoten’, ‘van de trap gevallen’ of ‘mijn man kon
er niets aan doen’, dat soort uitspraken. Hoe komt het dat die ene leerling of
medewerker vaak te laat is of vaker ziek is dan gemiddeld? Wat is de reden dat
minder afgesproken wordt met vriendjes, vriendinnetjes, kennissen of met familie?
Dit zijn een paar zaken die erop kunnen duiden dat er mogelijk sprake is van
huiselijk geweld.
Een andere vorm van geweld is seksuele intimidatie. Het ‘per ongeluk’ aanraken
op plaatsen waar iemand niet van gediend is, het maken van seksueel getinte
opmerkingen of een misplaatste grap. Op seksueel gebied in feite alles wat de
grenzen van de ander overschrijdt. Deze
vorm van geweld komt onder andere voor op scholen, op de werkvloer, in het
uitgaansleven, maar ook in het openbaar vervoer en op straat. Weet dat wanneer het op de werkvloer gebeurt, dat je dan altijd bij de vertrouwenspersoon terecht kunt. De complexiteit is hierbij vaak nog groter, omdat er veelal sprake is van machtsverhoudingen of dat er groepsdynamiek ontstaat. Terwijl het de wettelijke plicht is van elke werkgever om de psychosociale arbeidsbelasting van medewerkers zo laat mogelijk te houden.
En hoe kan het dat
mensen niet normaal over straat kunnen en dat bijvoorbeeld mensen uit de
LHBTQ-gemeenschap nagefloten, bespuugd, bedreigd of in elkaar geslagen worden? Dit moet stoppen.
Geweld lijkt soms ver weg, maar ook in onze Hoeksche Waard gebeurt het. De exacte cijfers zijn mij onbekend. Dat is mede vanwege privacyredenen en omdat men daar zeer zorgvuldig mee omgaat. Wat ik alleen maar kan waarderen, zolang er maar iets gebeurt. En dat doet Gemeente Hoeksche Waard. Daarom
ben ik dankbaar en trots dat onze gemeente meedoet met de campagne van Orange The World door de
beide gemeentehuizen in Oud-Beijerland en in Maasdam symbolisch oranje te
verlichten. En door onder andere weerbaarheidstrainingen en scholenprogramma’s
aan te bieden.
(tekst gaat verder onder de foto)
Je kunt helpen om geweld tegen te gaan door de hashtag #medestander te gebruiken in je socials, en door de pledge te ondertekenen.
De #medestander pledge is een petitie waardoor je je steun kunt betuigen en die bestaat uit vijf kernpunten:
- Ik gebruik geen geweld (tegen vrouwen en meisjes)
- Ik neem vrouwen en meisjes die geweld melden serieus en steun hen bij het vinden van hulp
- Ik doe wat ik kan om te zorgen dat vrouwen en meisjes zich veilig kunnen voelen
- Ik draag bij aan het doorbreken van het taboe rond praten over geweld tegen vrouwen
- Ik spreek mensen in mijn omgeving aan op grensoverschrijdend gedrag
Je kunt de pledge ondertekenen via deze link.
Als we ons samen sterk maken, kunnen we geweld tegengaan. Geweld hoort nergens thuis, tegen niemand. Durf op te staan tegen geweld. Juist omdat we in ‘ons kent ons dorpen’ leven, is het soms extra moeilijk om de politie te bellen. Bedenk dat jouw belletje misschien wel levensreddend kan zijn. Je kunt zelfs anoniem bellen met M. (Meld Misdaad Anoniem) via 0800-7000.
De vraag is: Wat doe jij als je een vermoeden hebt van geweld?
Word je #medestander of kijk je weg?
Lieve groeten,
Kiki
🙏
Foto Kiki: Jelke Rinders)
Een reactie posten