Stel je eens voor ....
De jongedame slikt een keer, en nog een keer.
"Ik ben hetero."
Zo, het is eruit. Ze staart naar de grond.
Haar ouders zijn in shock. Blikken wisselen tussen de beide ouders.
Vader weet niet waar hij het zoeken moet. Zijn dochter is hetero.
Moeder begint aarzelend: "Ach kind toch", en zegt dan: "Het geeft niet, je blijft mijn kind."
Vader probeert zijn tranen te bedwingen en zegt vervolgens schoorvoetend:
"Ik vind het jammer, maar het is niet anders."
De ouders maken zich zorgen om hun kind. Gaat ze het wel redden in deze boze wereld? Een wereld vol haat, omdat zij hetero is en er nu openlijk voor uit durft te komen. Wat moet de omgeving wel niet denken? Hoe zal het haar vergaan in de toekomst? Zal haar dit belemmeren in het vinden van een job? Al wist moeder het diep van binnen altijd al wel, maar nu is het 100% zeker.
'Spreek je uit' is op 17 mei 2021 het thema van de IDAHOBIT, de International Day Against Homophobia, Biphobia, Intersexism and Transphobia. Ofterwijl de internationale dag tegen homo-, lesbo-, bi-, trans- en interseksefobie. Als spreker spreek ik me daarover uit.
Wist je dat het woord 'homo' in Nederland het meest gebruikte scheldwoord is?
Enig idee hoeveel mensen lijden, omdat zij zich geboren voelen in het verkeerde lichaam?
Hoeveel jongeren zich afvragen of zij op jongens of op meisjes vallen of op allebei?
Hoeveel moed en moeite het sommigen van hen kost om uiteindelijk 'uit de kast' te komen?
En daarom spreek ik me uit. Waarom moet iemand uit de kast komen?
Zelf heb ik nooit nagedacht of na hoeven denken of ik op mannen of op vrouwen viel. Ik wist het gewoon, ik ben een vrouw die op mannen valt. Hetero, punt.
Gelukkig wordt het tegenwoordig al wat meer geaccepteerd dan 30 jaar geleden als iemand niet-hetero is. Op de werkvloer wordt het meer geaccepteerd, maar nog lang niet overal. Als iemand talloze operaties ondergaat en transformeert van man tot vrouw of andersom, dan wordt daar nog vaak lacherig over gedaan. Met als gevolg dat vele transgender personen hun gezin, huis, haard, baan verliezen en uiteindelijk belanden in de psychiatrie of in de seksindustrie.
Op scholen is er meer aandacht voor seksuele geaardheid. Zelfs een 'paarse vrijdag' wordt eraan gewijd. Helaas is het nodig, maar 'waarom?', vraag ik me af. Waarom kunnen veel mensen het gewoon nog altijd niet normaal vinden dat iemand is zoals hij of zij is? Waarom vindt een ouder het moeilijk als zijn of haar kind niet 'gewoon hetero' is en uit de kast komt? Anderzijds vind ik ook dat als een jongere niet mee wil doen aan 'paarse vrijdag' omdat hij niet van de kleur paars houdt, dat dat ook oké is. En kinderen op heel jonge leeftijd [lees: 5 of 6 jaar] al doceren over seksuele geaardheid vind ik veel te jong. Maar dat neemt niet weg dat ik vind dat iedereen moet kunnen zijn wie hij is en dat we in vrijheid moeten kunnen leven in ons land. Met elkaar, iedereen.
Tegen alle ouders, werkgevers, docenten, eigenlijk tegen iedereen in de maatschappij zou ik willen zeggen dat het niet zo zou moeten zijn dat mensen 'uit de kast' hoeven te komen, maar dat iedereen die dat niet accepteert en/of respecteert maar van zijn of haar planeet af moet komen. Op de dag dat ik dit schrijf is het 17 mei en daarom spreek ik me uit over dit onderwerp.
Want iedereen die een ander niet accepteert en/of respecteert zoals hij of zij is, die heeft dat van huis uit niet geleerd. En dan druk ik me nog zacht uit. Als je liefdevol met je medemens omgaat, dan kijk je naar iemands' hart.
Waarom een oordeel vellen over een evenement als de Gay Pride of de roze maandag op de kermis in Tilburg? Heb jij er last van? Raken anderen hierdoor beschadigd? Doet iemand er andere mensen pijn mee? Ik denk het niet. Leven en laten leven. Leven in liefde, leven vanuit het hart voor anderen.
Ik vraag vandaag aandacht met dit blog voor IDAHOBIT.
In de hoop dat veel mensen van hun planeet af zullen komen, dat niemand meer 'uit de kast' hoeft te komen en dat dit alles over een x-aantal jaar niet meer nodig is. Dat iedereen gewoon zichzelf mag en kan zijn.
Eens? Deel dan mijn blog en #spreekjeuit!
En als je ergens mee zit, weet dan dat je altijd bij mij als gecertificeerd vertrouwenspersoon terecht kunt.
Kiki Scheepens
Spreker en auteur van Sextortion Op het spoor
Kiki Scheepens
Spreker en auteur van Sextortion Op het spoor
Mooi initiatie: regenboogzebra paden.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel anoniem voor je reactie. Ik vind het zeker een mooie initiatie, al heb ik ook gemerkt in het verkeer dat het best gevaarlijk kan zijn. Zeker voor mensen (zoals ik, uit het Hoeksche Waardse platteland), die het niet gewend zijn en dat kan ook voor gevaarlijke verkeerssituaties zorgen. Vooral in studentensteden e.d. Het verkeer kan afgeleid raken daardoor, dus daarom zou ik pleiten om de zebrapaden gewoon zwart-wit te houden, dat is voor iedereen -ook internationaal- duidelijk. Neemt niet weg dat ik de regenboogkleuren mooi blijf vinden en als vertrouwenspersoon sta ik natuurlijk 100% voor diversiteit en inclusie. Trouwens, ook al zou ik geen vertrouwenspersoon zijn, dan zou ik daar net zo over denken!
Verwijderen